15 december 2014 10:12

Na elk kortebaanseizoen nemen trainers en eigenaren, en dus ook het publiek, afscheid van hun sprinters. Dit jaar is dat helaas niet anders. Tot zover bekend keren drie absolute toppers niet meer terug op de kortebaan. Het gaat om Umberto, Yankee Attack en Black Beauty Venus. Als eerbetoon aan deze topsprinters drie portretten van deze klasbakken. In deel 2 Yankee Attack, de allrounder met het gouden karakter.

Wanneer Yankee Attack op 2 juli 2011 zijn debuut maakt op de kortebaan geeft hij direct tijdens de eerste omloop zijn visitekaartje af. Tegenstander Sin City Dream neemt tijdens de kamprit vanuit het startvak een grote voorsprong, maar met een wonderlijke jump vlak voor de finish weet Yankee Attack zijn tegenstander alsnog te achterhalen en de rit te winnen. Een kenmerkend staaltje van een nimmer aflatende vechtlust, die de Duits gefokte ruin gedurende vier jaar op de kortebaan tentoonspreidde. Nadat tijdens de derde omloop de snelle Walkover wordt verslagen, loot stuurman Ruud Pools zichzelf. Hij blijft trouw aan de debutant en geeft zijn tweede paard, Umberto, over aan Manon Pools. Umberto heeft al twee jaar kortebaanervaring en troeft hen af in het startvak. Voor Yankee Attack rest uiteindelijk de derde plaats, nadat Ipse Lb tijdens de troostfinale wordt verslagen.

In Nootdorp haalt de combinatie opnieuw de halve finale. Tegenstander is de grote favoriet Attila, die dat seizoen als vierjarige nog profiteert van een startontheffing, ook met Pools op de sulky. De meervoudig kortebaankampioen kiest dit keer voor Attila, waarna John de Leeuw voor het eerst kennis maakt met Yankee Attack. De op dat moment gelegenheidscombinatie legt Attila het vuur aan de schenen, dwingt zelfs een kamprit af, maar moet uiteindelijk toch genoegen nemen met de vierde plaats. Attila is door deze krachtsexplosies zodanig afgemat, dat Yke Starlake uiteindelijk eenvoudig de zege pakt.

Zijn eerste overwinning op de kortebaan boekt Yankee Attack in Noordwijk. Na een spectaculair koersverloop, nadat de ene na de andere kanshebber vroegtijdig sneuvelt, blijven uiteindelijk Yankee Attack en Ipse Lb over. Yankee Attack geeft het voordeel van het voordraaien door een galoppade uit handen tegen zijn relatief frissere tegenstander. De situatie lijkt uitzichtloos, maar op zulke momenten is Yankee Attack op zijn sterkst. Met twee magnifieke ritten trekt hij alsnog de overwinning naar zich toe. In Heemskerk haalt hij opnieuw de eindstrijd. Daarin is Tusee JL duidelijk een maatje te groot. Dat Yankee Attack een echte allrounder is, blijkt drie dagen na de sprintkoers over de Marquettelaan. Op het ‘Ovaaltje’ in Alkmaar neemt hij deel aan de langste koers van Europa over een afstand van 4,5 kilometer. Met John de Leeuw op de sulky eindigt hij achter specialisten als Venividivici Joe en Un Gamin Impuls als vijfde.

Het seizoen van 2012 verloopt minder succesvol. Vier keer finisht Yankee Attack als vijfde en slechts één keer haalt hij een finale. Dat is in Hillegom, enkele weken nadat hij door eigenaar Peter Wisker is verkocht aan Stal de Groningers. Met John de Leeuw op de sulky moet hij het tijdens de eindstrijd afleggen tegen een ontketende Pacha de la Frette met Christophe de Groote, die start met een ontheffing van vijf meter.

Voor zijn kiezen

Vooral tijdens de eerste kortebanen van 2013 krijgt Yankee Attack het flink voor zijn kiezen. Keer op keer krijgt hij een onmogelijk koersverloop voorgeschoteld, maar opgeven doet hij niet. In Amsterdam-Noord en in Hoofddorp weet hij desondanks de zware tegenstand de finale te halen, maar beide keren treft hij daarin een superieure tegenstander. Black Beauty Venus presteert in de hoofdstad op de toppen van zijn kunnen, terwijl Viva’s Limburgia tijdens de thuiswedstrijd van John de Leeuw weer eens zo’n dag heeft dat hij door niets of niemand is te kloppen. Langzaam maar zeker kruipt de Duitse ruin richting de winsomgrens van 12.000 euro en lijkt zijn loopbaan op de kortebaan als een nachtkaars uit te gaan. In Enkhuizen keert het tij. Nu is het de concurrentie die keer op keer tot de bodem moet en Yankee Attack die bijna freewheelend de finale haalt. Blackpearl Trans R is na een ware slijtageslag tegen Evison niet bij machte om Yankee Attack partij te bieden tijdens de laatste ritten van de middag, waardoor hij eenvoudig zijn tweede kortebaan wint. Consequentie is dat de winsomgrens wel wordt overschreden en leerlingpikeurs het mogen gaan proberen.

Tijdens het afgelopen seizoen schiet Yankee Attack van start. Met Jan Thijs de Jong als stuurman finisht hij als derde in Assendelft en wint hij achtereenvolgens in Venhuizen en Zwanenburg. Door die laatste zege raakt De Jong zijn leerlingstatus kwijt en moet Michel Roggen op zoek naar een nieuwe leerling. Hij komt uiteindelijk uit bij Jeffrey Mieras, die Yankee Attack naar een imponerende overwinning in Santpoort stuurt. Het is zijn vijfde en, wat later blijkt, laatste overwinning op de kortebaan. De pupil van trainer Jan van Dooyeweerd passeert de winsomgrens van 18.000 euro en is voortaan standaard opgezadeld met een starthandicap. Het is teveel van het goede. Op karakter knokt Yankee Attack zich nog naar vijfde plaats in Hillegom en een vierde plaats in ’t Zand, maar de vijf meter extra in het startvak zijn te veel voor hem. In het zelfde Officiële Bulletin waarin staat vermeld dat Umberto is ‘verkocht zonder papieren’ staat ook de naam van Yankee Attack. Het karakterpaard hoeft niet meer in de achtervolging.

Yankee Attack kwam in totaal 44 keer in actie op de kortbaan. Hij won vijf kortebanen en verdiende in totaal € 21.095,00. John de Leeuw startte het vaakst met hem: vijftien keer. Jan Thijs de Jong kwam elf keer met hem in actie, gevolgd door Ruud Pools met tien starts. Verder verschenen Jeffrey Mieras (drie keer), Sven Schraal (twee keer), Denise Pennekamp, Aad Pools en Rick Wester (één keer) met hem in de baan.