27 april 2012 19:30

Hilgersom Tekstproducties bracht in november 2011 voor de vijfde keer het Kortebaanjaarboek uit. Vijf jaar kortebaan met 140 verschillende koersen levert natuurlijk een schat aan cijfers en statistieken op. In de aanloop naar de start van het kortebaanseizoen van 2012 kijken we in de rubriek ‘Dossier vijf jaar Kortebaanjaarboek’ terug op de afgelopen vijf seizoenen op de kortebaan. In deel 7 (slot): Top 20 Beste Paarden (5-1).

5. Walkover
Wanneer Walkover in 2008 debuteert op de kortebaan is het direct duidelijk dat eigenaar Kas Timmer een nieuwe potentiële winnaar in zijn bezit heeft. De op dat moment vierjarige ruin is tijdens zijn eerste seizoen echter te onstuimig om daadwerkelijk een overwinning te boeken. Een jaar later keert Walkover, inmiddels verhuist naar het entrainement van Caroline Aalbers, op een ijzersterke manier terug. Na een tweede plaats in Wognum en een vijfde plaats in Amsterdam-Noord, volgen drie opeenvolgende zeges in Sassenheim, Warmond en Zandvoort. Later wint Walkover ook in Wateringen en bezorgt daarmee zijn pikeur John Dekker indirect het kampioenschap bij de pikeurs. Ook met een starthandicap blijft Walkover winnen. In 2010 schrijft hij de draverijen in Assendelft en IJmuiden op zijn naam. Ondanks zijn grote klasse beleeft Walkover steeds minder plezier aan de kortebaan en maakt gemakkelijk een fout. Belanghebbenden rond Walkover besluiten daarom tijdens de zomer van 2011 definitief met hem te stoppen.

4. Le Dream
Christophe de Groote ziet in september 2010 in Le Dream geen kortebaner. Het is een Fransman en daarom te druk voor het sprintwerk. Omdat vader Lieven een enorme belangstelling verwacht voor deelname aan de kortebaan van Purmerend en er vanuit gaat dat zijn kortebaners Gilbert C.R. en Kakao d’Arline worden uitgeloot, schrijft hij Le Dream toch in. Het blijkt een gouden zet. De imposante ruin zet zijn debuut direct om in een overwinning en wint vervolgens ook in Hillegom. Tijdens de seizoensafsluiting in ’t Zand wordt Le Dream tweede. In 2011 gaat de twaalfjarige grootverdiener op de langebaan (ruim 230.000 euro) onverdroten verder en bouwt een enorme erelijst op. Vijfde in Egmond aan den Hoef en IJmuiden, derde in Assendelft, Wateringen en Nootdorp, tweede in Warmond en Helmond en winst in Wognum, Sassenheim en tijdens het Nederlands kampioenschap in Bemmel. Pas in Purmerend loopt Le Dream voor het eerst sinds veertien starts niet in het prijzengeld. Met afsluitende derde plaatsen in Enkhuizen en Hillegom en een tweede in ’t Zand sleept hij met overmacht de titel ‘Kortebaanpaard 2011’ binnen.

3. Neeroson
De Duitse koffievos had zo z’n merkwaardigheden, maar eenmaal van start was hij vrijwel niet te belopen. Rechtsomdraaien in het startvak was tijdens zijn laatste seizoenen op de kortebaan echter zo’n groot probleem, dat de te lopen rit bij voorbaat eigenlijk al als verloren werd beschouwd. En dat past niet bij zo’n enorme klasbak. Tijdens de zomer van 2007 brengt zijn toenmalige trainer Jacques Geluk hem voor het eerst in de baan. Een fenomeen is geboren. Na tweede plaatsen in Santpoort en Medemblik wint Neeroson in Enkhuizen. In 2008 volgen zeges in IJmuiden en Nootdorp en zelfs met starthandicap in Roden. In 2009 boekt hij zijn laatste overwinning, tijdens de eenmalige kortebaan van Hattemmerbroek. Dit betekent niet het einde van zijn carrière. Na het verbreken van de volgende winsomgrens nemen verschillende leerlingpikeurs achter hem plaats. Zij lopen nog vele ereplaatsen bij elkaar, maar mede door zijn startproblemen zit een overwinning er niet meer in. Na de laatste koers in ’t Zand, waar Neeroson op karakter naar een vierde draaft, neemt het kortebaancircuit afscheid van één van zijn snelste deelnemers van de afgelopen vijf jaar.

2. Timothy’s Way
Wanneer vaste stuurvrouw Lindsey Pegram, verantwoordelijk voor de eerste zege van Timothy’s Way tijdens de kortebaan van Duindigt in 2006, noodgedwongen voor de paarden uit haar eigen entrainement kiest, komt trainer Cees Imming uit bij Wim van der Mespel. Het talent krijgt een kans achter de wispelturige Timothy’s Way. Een betere beslissing kon Imming niet nemen. Paard en pikeur hebben onmiddellijk een ‘klik’ en winnen direct de koers in Assendelft, editie 2007. Na een reeks van ereplaatsen wint het duo opnieuw, nu in Nootdorp. Tijdens het seizoen van 2008 presteren beiden, ondanks een starthandicap, nog beter. Timothy’s Way wint in Warmond, Medemblik en ’t Zand. Een jaar later moet ‘Wimpie’ na een zege in Amsterdam-Noord noodgedwongen afstand doen van zijn plek. Voor Timothy’s Way geen reden om op te houden met zegevieren. Met leerlingpikeur Sven Schraal wint hij dat seizoen in Nootdorp en De Lier. De jaren beginnen echter te tellen en Timothy’s Way krijgt steeds meer moeite om de draf er onder te houden. Tijdens zijn laatste seizoen wordt hij door een reglementswijziging herenigd met zijn z’n maatje Van der Mespel, maar een zege levert dat niet op. In oktober 2011 neemt het kortebaanicoon afscheid van de drafsport en leeft nu het bestaan van een managepaard, waar hij wordt verzorgd door zijn grootste fan; Imming’s tienjarige kleindochter.

1. Viva’s Limburgia
De trots van de familie Pools en eigenaar Karel Gerrits is natuurlijk de nummer één in deze lijst. De nu negenjarige ruin is sinds zijn debuut in 2008 uitgegroeid tot een fenomeen op de kortebaan. Na een vijfde plaats in Assendelft volgen vijf opeenvolgende zeges in Sassenheim, Egmond aan den Hoef, Stompwijk, Voorschoten en Beverwijk. Met die reeks is Viva’s Limburgia de sterkste seriewinnaar van deze eeuw. Dit seizoen wint de ruin ook in Hillegom en Enkhuizen, wat zijn seizoentotaal op zeven (!) zeges brengt. Vaste pikeur Manon Pools wordt mede door haar ‘troetelkindje’ de eerste vrouw die het eerste pikeursklassement wint. Ook in 2009 weet Viva’s Limburgia, inmiddels belast met een starthandicap, te zegevieren. De ruin wint opnieuw in Voorschoten, Beverwijk en Enkhuizen. Door het overschrijden van de volgende winsomgrens krijgt zus Josette in 2010 de kans met Viva’s Limburgia. Dat hij niet de gemakkelijkste is, ondervindt ook Josette, die dat seizoen niet met hem weet te winnen. Wanneer Manon in 2011 weer achter Viva’s Limburgia plaatsneemt, is het direct raak in Assendelft. Ook Josette weet vorig jaar met hem te winnen, in Egmond aan den Hoef. Met inmiddels twaalf zeges op zak komt Viva’s Limburgia iin de buurt van de legendarische Mr.Postman, die in totaal veertien zeges op de kortebaan boekte. Voor Viva’s Limburgia is dat aantal overwinningen een barrière die geslecht moet kunnen worden.

De ranglijst is samengesteld op basis van de behaalde punten in het klassement ‘Paard van het jaar’. Hiervoor zijn wij voor elk jaar uitgegaan van de puntentelling 5-3-2-1.

Foto: www.supersprinters.nl