23 april 2012 14:31

Hilgersom Tekstproducties bracht in november 2011 voor de vijfde keer het Kortebaanjaarboek uit. Vijf jaar kortebaan met 140 verschillende koersen levert natuurlijk een schat aan cijfers en statistieken op. In de aanloop naar de start van het kortebaanseizoen van 2012 kijken we in de rubriek ‘Dossier vijf jaar Kortebaanjaarboek’ terug op de afgelopen vijf seizoenen op de kortebaan. In deel 5: Top 20 Beste Paarden (15-11).

15. Vien H
Met Vien H had de eigenarengroep Ecurie Région de Bulbes de beste vierjarige kortebaner van 2007 op stal. De snelle merrie won verrassend in Sassenheim en maakte later in het seizoen haar favorietenstatus waar in Hillegom en in ’t Zand. Het seizoen van 2008 begon overtuigend met een zege vanaf de basisafstand tijdens de seizoensouverture in Assendelft. Het bleek haar laatste overwinning over het sprintwerk. Vien H haalde nog wel de finalefase in Venhuizen en IJmuiden, maar de vijf meter extra ten opzichte van een jaar eerder, brak haar regelmatig op. In 2009 werd ze door trainer Jan van Dooyeweerd laat ingezet; in Heemskerk liep ze begin september pas haar eerste kortebaan. Het resulteerde in een derde plaats. Met een plek in de tweede omloop tijdens de kortebaan van Hillegom zwaaide Vien H in stilte af.

14. Panky Neyenrode
Panky Neyenrode maakte in 2004 al kennis met de kortebaan en deed dat met twee tweede plaatsen niet onverdienstelijk. Pas in 2007 keerde de ruin, inmiddels in bezit van Casper Veldink, terug op de kortebaan. Een triomftocht volgde. De donkerbruine ruin liep het gehele seizoen in de prijzen; te beginnen met een derde plaats in Assendelft tot een tweede plaats in Roden. Panky Neyenrode won de koersen in IJmuiden, Voorschoten, Beverwijk en Schagen en werd met starthandicap zelfs nog tweede tijdens het Nederlands kampioenschap in Purmerend. Met een straat voorsprong op de concurrentie sleepte de toen negenjarige sprinter de prestigieuze titel ‘Kortebaanpaard 2007’ binnen. Een jaar later was echter alles anders. De meters achterstand bij de start hingen als een figuurlijke molensteen om zijn nek. In tien starts reikte Panky Neyenrode slechts eenmaal de tweede omloop. Een roemloos afscheid van de kortebaan volgde.

13. Tarzan Weber
“Tijdens de eerste twee omlopen moet hij niet direct een goede kortebaner treffen. Daar kan hij dan nog niet tegenop. Later in de koers is dat anders. Waar anderen het opgeven, zet hij nog een keer aan.” Het zijn de woorden van trainster en rijdster Caroline Aalbers, net na de met Tarzan Weber gewonnen kortebaan van ’t Zand in 2009. Haar pupil was geen uitgesproken snelheidsduivel, maar wist puur op karakter een fraaie erelijst bij elkaar te bikkelen. De ruin van eigenaar Theo Korporaal won tijdens zijn loopbaan in Wognum, ’t Zand (beiden in 2009) en in Noordwijk (2010). Tarzan Weber voelde zich vooral thuis op de grasbaan in Stompwijk. In 2008 reed hij in de blubber naar de tweede plaats. Een jaar later leek hij op weg naar de zege én het Nederlands kampioenschap, maar was het koersverloop, met onder andere Neeroson en Timothy’s Way als tegenstanders, te zwaar geweest om Sheba Boko te kunnen verslaan. Na het vorige seizoen zette Tarzan Weber, op dat moment geblesseerd, een punt achter zijn drafsportcarrière.

12. Willie Luciano
Zelden kende een paard zo’n overdonderend debuut als Willie Luciano. Als een verre outsider verscheen de toen vierjarige merrie tijdens het Nederlands kampioenschap van 2008 in Schagen voor het eerst op de kortebaan. De verrassing was daarom enorm toen de pupil van trainer Cees Hetteling zich tot winnares van de koers liet kronen. Een jaar later wist Willie Luciano geen kortebaan te winnen, maar werd ze op basis van vele ereplaatsen toch ‘Kortebaanpaard 2009’. Tijdens het seizoen van 2010 maakte ze de overstap naar het entrainement van Rob de Vlieger. Willie Luciano begon aan haar tweede jeugd. Na een vijfde plaats in Voorschoten boekte ze met Robin Bakker op de sulky een sterke zege in Santpoort door tijdens de finale stalgenoot Ulliano Way te verslaan. Na deze overwinning kreeg Willie Luciano te maken met een starthandicap. Tijdens de winter van 2010 verhuisde ze naar eigenaartrainer Henk Lammers, voor wie ze, zeker in september in 2011, verschillende sterke kortebanen liep.
 
11. Zero Option Lane (foto, links)
Het had maar zeer weinig gescheeld of Zero Option Lane had tijdens zijn debuutjaar op de kortebaan direct de titel ‘Kortebaanpaard 2010’ opgeëist. Slechts omdat Ulliano Way drie kortebanen had gewonnen en Zero Option Lane twee, ging deze titel aan zijn neus voorbij. Het deed echter niets af aan een grandioos seizoen. De toen vierjarige ruin finishte met Ruud Pools als tweede in Amsterdam-Noord, IJmuiden en Enkhuizen. Pas toen Lindsey Pegram in Medemblik achter Zero Option Lane plaatsnam, zij beleerde de ruin tijdens zijn eerste stappen in de drafsport, kwam hij aan winnen toe. Pools voegde daar direct een zege vanaf de basisafstand in Lisse aan toe. In 2011 kregen de successen een vervolg. Na zijn overwinning in IJmuiden moest noodgedwongen een leerlingpikeur achter Zero Option Lane plaatsnemen en liepen zijn prestaties terug. Niettemin is Zero Option Lane nog lang niet afgeschreven, getuige zijn sterke vijfde plaats tijdens de laatste kortebaan van 2011 in ’t Zand.

De ranglijst is samengesteld op basis van de behaalde punten in het klassement ‘Paard van het jaar’. Hiervoor zijn wij voor elk jaar uitgegaan van de puntentelling 5-3-2-1.

Foto: www.supersprinters.nl