Terug in de tijd: 6 september 1982
6 september 2020 13:39
In de rubriek ‘Terug in de tijd’ nemen we dagelijks een duik in het verleden op zoek naar opvallende uitslagen en bijzondere kortebanen welke op deze dag zijn verreden. In aflevering 133 gaan we terug naar 6 september 1982, Schagen. Hoe Nathan Olivier won met een starthandicap van twintig (!) meter.
(Foto boven: Nathan Olivier (10) wint met John de Leeuw de W.H. Geersen-prijs op 31-1-1982 in Hilversum (Foto: archief NDR (www.archiefndr.nl))
Tot 1996 was op de kortebaan niet alleen het gewonnen prijzengeld bepalend voor de startafstand, maar ook de leeftijd en de nationaliteit van de paarden. Zo startten in 1980 achtjarige Nederlandse paarden met een winsom van fl. 9.000,00, welke een starthandicap opleverde van tien meter. Elk daadwerkelijk gewonnen bedrag aan prijzengeld werd ook nog eens bij dat startbedrag opgeteld. Buitenlands gefokte paarden startten –ongeacht hun leeftijd- standaard met een handicap van twintig meter.
De achtjarige Nathan Olivier maakte in 1980 zijn debuut op de kortebaan en moest dus starten vanaf 310 meter. In vijf starts wist hij zich alleen in Heemskerk met een derde plaats te onderscheiden. In 1981 ging het beduidend beter. Na een tweede plaats in Santpoort liep hij tegen een volgende handicap aan en moest voortaan starten vanaf 290 of 315 meter.
De zware handicap leek juist het beste in de ruin naar boven te halen. Na opnieuw een derde plaats in Heemskerk won de ruin met Jan de Leeuw op de sulky in Purmerend. In Medemblik deed zoon John de Leeuw dat nog eens dunnetjes over en zegevierde opnieuw. Het duurde daarna bijna twintig jaar voordat de regerend kortebaankampioen weer eens een kortebaan won. In twaalf starts liep Nathan Olivier uiteindelijk acht keer in de prijzen en was na Ravenna het meest succesvolle paard van het seizoen.
Onmogelijk
De NDR hield voor het seizoen van 1982 vast aan de winsomreglementen waardoor Nathan Olivier op een voor Nederlandse paarden maximale starthandicap kwam te staan van twintig meter. Deze hing als een molensteen om zijn nek en maakte hem het koersen vrijwel onmogelijk. Hoe Nathan Olivier zijn best ook deed, het lukte geen enkele keer om in de prijzen te draven. Trainer Jan de Leeuw bleef zijn pupil tegen beter weten inschrijven en beschouwde de kortebanen als trainingsritjes om zo prestaties van Nathan Olivier op de langebaan te verbeteren.
Zo was het ook op 6 september 1982 in Schagen, waar Nathan Olivier moest starten vanaf 295 meter. De loting zat echter niet tegen en na Royandra en Teun Hanover (beide gestart vanaf 280 meter) te hebben verslagen, draafde Nathan Olivier voor het eerst dat seizoen in de prijzen. In de 3e omloop was Silent Speed met Cees Imming de tegenstander, die een voorsprong van maar liefst twintig meter had op Nathan Olivier. De pupil van Jan de Leeuw liet zich niet van de wijs brengen en rekende knap af met zijn opponent.
Waar Nathan Olivier het stilstaande nummer in de 4e omloop kreeg toebedeeld, moest Titus ter Lune tot het uiterste om de finale te halen. Vooral de ritten tegen Pandora Koma (Ruud Pools) vergden het uiterste van de pupil van trainer Aad Pools, die, na ook Urogan (Cees Imming) te hebben uitgeschakeld, vermoeid de eindstrijd haalde.
Op de schouders
Ondanks de twintig meter voorsprong kon Titus ter Lune niet voorkomen dat Nathan Olivier na drie ritten de overwinning naar zich toetrok. Jan de Leeuw was na afloop in de wolken. “Ik besloot Nathan Olivier weer eens op de kortebaan in te zetten, om zodoende op de langebaan beter het eind te kunnen vinden. Maar dat ik vandaag zou winnen, had ik nooit gedacht. Weet je, zodra hij bij de kar van een ander komt, legt hij zijn oren in zijn nek. Dan heeft ‘ie ze te pakken en gooit hij er een schepje boven op om te willen winnen.”
Aad en Ruud Pools voelden perfect aan hoe bijzonder de prestatie van Nathan Olivier en Jan de Leeuw was geweest. Tijdens de prijsuitreiking ontfermden zij zich over De Leeuw en droegen hem op de schouders naar de bestuurstafel waar de winnende pikeur zijn prijzen in ontvangst zou nemen.
Met deze overwinning draafde Nathan Olivier zich definitief de geschiedenisboeken in. Na hem won nooit meer een paard met een starthandicap van twintig meter. Dat zal ook nooit meer gebeuren aangezien de NDR een maximale starthandicap hanteert van tien meter. Zo staat Nathan Olivier voor altijd in een rijtje met paarden zoals Allouez en O Marijke, eveneens paarden die met een starthandicap van twintig meter hebben gewonnen. Dat is een fijn rijtje om tussen te staan.
