23 mei 2020 09:36

In de rubriek ‘Terug in de tijd’ nemen we dagelijks een duik in het verleden op zoek naar opvallende uitslagen en bijzondere kortebanen welke op deze dag zijn verreden. In aflevering 28 gaan we terug naar 23 mei 1937, Norg. Hoe Ago Kan dankzij het publiek de koers won.

Alle kortebaanliefhebbers met historisch besef moeten de naam van Abe Siderius kennen. Niet om zijn lange erelijst op de kortebaan, want tussen 1937 en 1953 boekte de Fries ‘slechts’ drie overwinningen. Toch staat zijn naam met gouden letters gegraveerd in de geschiedenisboeken van de kortebaan. In 1951 zorgde hij voor een uniek feit door met Olga Pluto zowel op de korte- als op de langebaan kampioen van Nederland te worden.

Reden genoeg om terug te gaan naar de dag dat Siderius zijn eerste kortebaan won. Dat was op 23 mei 1937 in Norg. Het plaatsje in Drenthe organiseerde sinds de oprichting van de Kortebaanbond in 1931 viermaal een kortebaan. De eerste in 1934, gewonnen door Lady Bond met Jan van Leeuwen.

Siderius nam die middag in 1937 deel met Ago Kan, een draver die al enkele jaren actief was op de kortebaan. Dat Ago Kan een behoorlijk voetje kon draven bewees hij op vijfjarige leeftijd, toen hij in 1929 op de langebaan het Kampioenschap der Nederlandse paarden won.

Ook op de kortebaan wist hij te overtuigen. In 1934 won hij in Irnsum de finale van Rolls Royd, die zich een maand later in Beverwijk tot kampioen van Nederland zou kronen. Later dat jaar won hij ook in Benedenknijpe. In 1935 won hij opnieuw twee keer; in Harendermolen en in Norg. Ago Kan kon in Norg sowieso goed uit de voeten, want in 1936 finishte hij er als derde.

Bemoeien

Op 23 mei 1937 verschenen er in Norg dertien paarden aan de start. Met dat aantal nam de verslaggever van de voorloper van de Draf & Rensport geen genoegen. “De dertien inschrijvingen zijn goed beschouwd te klein, eigenaren! Wil men de kortebanen in stand houden, dan zal wat meer activiteit aan den dag moeten worden gelegd.”

Tijdens de eerste omloop was Ago Kan te sterk voor Maya Toddington (foto boven). De merrie was op dat moment nog onervaren, maar won in 1938 en 1939 in totaal zeven kortebanen. In de tweede omloop zette Ago Kan IJlbode J opzij. Tijdens de halve finale moest ook Sir Kerrigan eraan geloven, waarna de finale wachtte tegen Winnie Scott.

De eindstrijd werd op een onwaarschijnlijke manier beslist. Tijdens de eerste rit werd Winnie Scott overrompeld door een bliksemstart van Ago Kan, die zo op voorsprong kwam. Tijdens de tweede rit kende Ago Kan een hapering in het startvak, waardoor Winnie Scott de stand gelijk kon trekken. Een kamprit moest de beslissing brengen. Opnieuw kwam Ago Kan niet goed op gang, waardoor Winnie Scott vrij spel leek te hebben. Dat was het moment dat het publiek zich er mee ging bemoeien. Onderweg naar de finish liet pikeur Tiemen van der Veen zich beïnvloeden door toeschouwers, die van mening waren dat de rit niet doorging. Van der Veen hield zijn pupil in, waardoor de aanstormende Ago Kan langszij kon komen. Toen Van der Veen doorkreeg dat de rit wel degelijk geldig was, spoorde hij Winnie Scott weer aan, die pardoes in galop sprong.

Voor Siderius was het zijn eerste kortebaanzege. Ruim veertien jaar later won hij opnieuw, de al eerder beschreven strijd om de Nederlandse titel in Hardegarijp. Twee jaar later won hij daar nog een keer; dit keer met Nora Spencer. Voor Ago Kan was de overwinning in Norg zijn vijfde en laatste overwinning. Na het seizoen van 1939 nam hij op vijftienjarige leeftijd afscheid van de drafsport.

(Tekst en foto’s: met dank aan www.archiefndr.nl)