15 oktober 2020 08:55

In de rubriek ‘Terug in de tijd’ nemen we dagelijks een duik in het verleden op zoek naar opvallende uitslagen en bijzondere kortebanen welke op deze dag zijn verreden. In aflevering 172 gaan we terug naar 15 oktober 2001, ’t Zand. Hoe Mister Diamond een kroon zette op een majestueus seizoen.

(Foto boven: Robin Bakker in 2005 (Wognum). Dankzij Mister Diamond maakte Bakker een stormachtige entree op de kortebaan. (Foto: Ellen Sassen en Marco Verstraaten)

Huib van den Heuvel kreeg in 1999 de beschikking over de toen vierjarige Mister Diamond. De ruin van trainer Jos Oorthuysen debuteerde ongelukkig in Beverwijk, maar reikte in Hoorn al tot een derde plaats. In Heemskerk boekte hij zijn eerste overwinning. Zege nummer twee volgde in Purmerend, waar die middag om een eerste prijs van maar liefst 9.999 gulden (omgerekend 4.537 euro) werd gestreden. Mister Diamond won de strijd tijdens de meest lucratieve kortebaan ooit en won later ook in Lisse en ’t Zand. Met die laatste overwinning passeerde hij in het klassement ‘Kortebaner van het Jaar’ op het laatste moment Giovinetta en Josie Speed en kroonde zich tot de beste sprinter van het seizoen.

In 2000 kreeg Mister Diamond het flink voor zijn kiezen. De trots van Willem van Schaik, later ook eigenaar van Zero Option Lane, profiteerde tijdens zijn debuutjaar van een startontheffing, maar moest dit keer met een starthandicap van vijf meter aantreden. Desondanks haalde hij (met Harry Pools op de sulky) de finale in Hoogkarspel en finishte hij in Hoorn en Purmerend als derde.

Omdat Huib van den Heuvel na de millenniumwisseling de kortebaan steeds vaker links liet liggen, nam Harry Pools in 2001 zijn plek achter Mister Diamond over. De nieuwe combinatie haalde de finales van Amsterdam-Noord en Warmond en eindigde als derde in Den Ilp. Met die laatste podiumplaats kreeg Mister Diamond te maken met een volgende starthandicap en werd een leerlingpikeur noodzakelijk.

Dat werd in eerste instantie Lindsey Pegram. Omdat zij op dat moment werkzaam was bij Hugo Langeweg verhuisde Mister Diamond mee naar Schagerbrug. Langeweg en Pegram haalden het beste in hem naar boven. Na een aarzelend begin in Santpoort (vierde plaats) gingen vanaf dat moment alle remmen los. Pegram won drie keer op rij (Beverwijk, Noordwijk en Heemskerk) en verloor daarmee haar leerlingstatus op de kortebaan.

Vanzelf

Daarna was Robin Bakker aan de beurt. Tijdens zijn debuut bereikte hij met Mister Diamond de finale van Purmerend, maar verloor hij de finale van Kibo Wix, die zo Frans van der Blonk zijn eerste kortebaanoverwinning bezorgde. Vier dagen later was het in Medemblik wel raak en boekte Bakker zijn eerste zege. In Enkhuizen werd Mister Diamond vervolgens tijdens de tweede omloop uitgeschakeld door Nandoe Enzelens; de enige keer dat seizoen dat Mister Diamond niet bij de eerste vier finishte. Hij herstelde zich in Lisse en finishte, na in de vierde omloop opnieuw verloren te hebben van Nandoe Enzelens, als derde.

Op 15 oktober 2001 verscheen Mister Diamond aan de start tijdens de traditioneel laatste kortebaan van het seizoen in ’t Zand. Op de Keinsmerweg liet de ruin zich weer van zijn beste kant zien. Hij moest twee keer vijf en drie keer zelfs tien meter goed maken op zijn tegenstanders, maar verloor desondanks geen enkele rit. Sterker, zijn pikeur Robin Bakker hoefde hem ook geen enkele keer aan te sporen; Mister Diamond deed het allemaal vanzelf. Met een straat voorsprong veroverde hij na 1999 zijn tweede kortebaankampioenschap.

Na deze koers verhuisde Mister Diamond naar Henk Lammers. De ruin kon het onmogelijk beter doen dan een jaar eerder, maar liep in 2002 desondanks negen keer in de prijzen in elf starts. Nadat Robin Bakker zijn leerlingstatus verloor, nam Debbie van Gent plaats achter Mister Diamond. Zij stuurde hem naar overwinningen in Warmond en Stompwijk, waardoor ook zij haar leerlingstatus verloor. Met Wouter de Reus op de sulky haalde Mister Diamond de finales van Hoorn en Purmerend.

In 2003 behaalde Mister Diamond zijn laatste overwinning. In Amsterdam-Noord versloeg de combinatie met Krista Timmer op de sulky tijdens de finale Lino Hawai met Aad Pools. In Stompwijk greep het duo net naast de zege, welke ze aan Manhattan South en Ruud Pools moesten laten. Het was zijn laatste prestatie van betekenis. In 2004 finishte hij met Wim van der Mespel op de sulky nog één keer als vierde in Zandvoort, waarna zijn loopbaan na 54 starts en twaalf overwinningen er op zat.