13 oktober 2020 08:36

In de rubriek ‘Terug in de tijd’ nemen we dagelijks een duik in het verleden op zoek naar opvallende uitslagen en bijzondere kortebanen welke op deze dag zijn verreden. In aflevering 170 gaan we terug naar 13 oktober 2003, ’t Zand. Hoe Roodnoot Jansara kampioen van Nederland werd.

Roodnoot Jansara kon direct prima op de kortebaan meekomen. Tijdens zijn debuut in Venhuizen rekende hij met Ruud Pools op de sulky tijdens de derde omloop knap af met Le Bon Kievitshof (Bert Post). Vervolgens was Super Can Read (Robin Bakker) tijdens de halve finale te sterk, waarna de vierjarige ruin uiteindelijk als vierde finishte. Le Bon Kievitshof werd bijgeloot en won vervolgens de koers.

Een volgende start liet ruim twee maanden op zich wachten. Pas in Beverwijk verscheen hij –dit keer met Cees Imming op de sulky- opnieuw aan de start en haalde net zoals in Venhuizen de halve finale. Opnieuw finishte Roodnoot Jansara als vierde. Vanaf dat moment had Roodnoot Jansara de smaak te pakken. In Hoorn legde hij twee weken later beslag op de derde plaats en in Heemskerk eindigde hij als vijfde.

Na een mislukte start in Hillegom haalde hij in Enkhuizen zijn eerste finale. De ruin werd in eerste instantie tijdens de derde omloop uitgeschakeld door Rimola (Aad Pools), maar kreeg door bijloting een tweede kans. Vervolgens werd Randy Boszorg verslagen en belandde de combinatie in de finale, die ternauwernood verloren ging tegen opnieuw Rimola.

Roodnoot Jansara was inmiddels naar zijn topvorm toegegroeid. In Lisse versloeg hij een knap rijtje sprinters: Super Can Read, Nandoe Enzelens, Lino Hawai, Navy Blue en tijdens de finale opnieuw Lino Hawai. Het spelend publiek had de vierjarige ruin onderschat. Ondanks het feit dat de pupil van trainer Bas Crebas, die in Lisse als trainer zijn eerste kortebaan ooit won, tijdens vijf van z’n zes starts in de prijzen was gelopen, betaalde de overwinning van Roodnoot Jansara bijna 27 tegen één uit.

Status

Tijdens het Nederlands kampioenschap op 13 oktober 2003 ter ere van honderd jaar ‘De Volharding’ in ’t Zand vertrok Roodnoot Jansara dan ook als één van de favorieten. De ruin maakte zijn status volledig waar. Eerst werd Roxy Shoeing (Cees de Leeuw) eenvoudig opzij gezet, maar daarna moest de ruin vol aan de bak tegen Manhattan South (Ruud Pools). De pupil van trainer Hugo Langeweg moest weliswaar tien meter goed maken op zijn tegenstander, maar wist zelfs een rit van Roodnoot Jansara te winnen. Desondanks wist de combinatie met Cees Imming op de sulky na een kamprit de derde omloop te halen.

Vervolgens was My Lady A (John de Leeuw) de tegenstander. De merrie had eerder die middag ondanks een startachterstand van tien meter al afgerekend met de vierjarigen Rimola en Rinu du Diarbois, maar opnieuw tien meter goedmaken was te veel van het goede. Roodnoot Jansara had daarna het geluk dat My Lady A werd bijgeloot en dat hij het opnieuw moest opnemen tegen de trots van de familie Jetten. Zonder kleerscheuren bereikte Roodnoot Jansara de finale.

Tijdens de eindstrijd wachtte Super Can Read (Robin Bakker), die tijdens een harde halve finale had afgerekend met Navy Blue (Andries van der Blonk). De pupil van trainer Jacques Geluk gaf Roodnoot Jansara meer dan behoorlijk partij, maar kon niet voorkomen dat de de vierjarige ruin er met de winst en de nationale titel vandoor ging.

Wie zijn paard zo in vorm heeft, wil graag doorkoersen, maar helaas voor Roodnoot Jansara en zijn achterban was het seizoen ten einde. Een jaar later verscheen de ruin als favoriet aan de start in Assendelft, maar dat werd geen succes. Hij had een merkwaardige afkeer voor de linkerbaan ontwikkelt, die hem het kortebanen onmogelijk maakte. Draaide hij linksom vloog hij van start, maar rechtsom wilde hij er niets van weten. Na bijloting finishte hij als vierde. Pas in 2005 werd hij nog één keer geprobeerd, maar opnieuw kon hij geen potten breken en kwam hij niet meer op de kortebaan in actie.

(Foto boven: Ellen Sassen en Marco Verstraaten)