15 maart 2013 15:22

Het archief van Kortebaandraverijen.nl is volledig van 1995 tot en met nu. In deze jaren zagen wij honderden verschillende paarden door de Nederlandse straten sprinten. Maar welke van deze paarden wonnen het meeste prijzengeld? De afgelopen weken schotelden wij u de nummers 60 t/m 9 voor. In deel 9 aandacht voor de nummer 8 van deze lijst: Neeroson, goed voor 31.295 euro en vijf overwinningen.

Neeroson was negen jaar toen hij debuteerde op de kortebaan van IJmuiden in 2007. Hoewel de Duitse vos, die middag gereden door trainer Jacques Geluk, al tijdens de tweede omloop werd uitgeschakeld door favoriet Rich Born Dean, liet hij een enorme potentie zien. Tijdens zijn tweede start in Santpoort werd dit bevestigd. Met John de Leeuw op de sulky eindigde hij als tweede achter een ontketende United Kievitshof. Nadat de vosruin ook als tweede finishte in Noordwijk en Medemblik, leek een overwinning een obsessie te worden. Deze volgde echter niet veel later in Enkhuizen, daarmee zijn trainer Jacques Geluk zijn laatste zege op de kortebaan bezorgend. Geluk gaf na afloop van de koers over De Paktuinen aan, toe te zijn geweest aan deze overwinning. “Dit is zeker een opluchting. Het zat er al een tijdje aan te komen, maar kwam er maar niet uit. Hij is nu conditioneel in orde. Een opluchting.”

Tijdens de winter verhuisde Neeroson naar trainer Cees Hetteling. Het seizoen van 2008 begon hoopvol met een tweede plaats in Assendelft, maar in zijn daaropvolgende starts maakte hij te gemakkelijk een galoppade. In Egmond aan den Hoef keerde echter het tij. Achter een ongenaakbare Viva’s Limburgia eindigde de vosruin opnieuw als tweede. In IJmuiden en Nootdorp boekte hij vervolgens twee opeenvolgende overwinningen. John de Leeuw had na de eerste van deze twee zeges een eenvoudige verklaring voor deze opleving. “Voorheen zat hij bij de start vaak tegen een fout aan. Een aanpassing aan het hoofdstel heeft het verschil gemaakt.”

Winsomgrens

Door de riante eerste prijs van 3.000 euro in Nootdorp verpletterde Neeroson de winsomgrens en werd hij voortaan opgescheept met een starthandicap. Het maakte weinig verschil. Door zijn enorme snelheid bleef hij een geducht tegenstander en deed nog steeds mee om de prijzen. In Roden wist hij zelfs nog te winnen. Met een derde plaats in ’t Zand sloot Neeroson een uiterst succesvol seizoen af.

Ook in 2009 was hij van de partij. Tijdens de meeting van Hattemmerbroek, waar de kortebaan werd gecombineerd met langebaankoersen op gras, boekte hij zijn laatste overwinning. Opnieuw bleek Neeroson uitstekend overweg te kunnen met John de Leeuw. Trainer Cees Hetteling bevestigde dat. “Sinds hij bij ons op stal staat, is hij veel vaster geworden bij de start. De rol van de pikeur is daarbij erg belangrijk. Neeroson en John de Leeuw zijn een echte twee-eenheid.”

Helaas moest De Leeuw niet veel later zijn plek opgeven. De catchdriver kampte met een pijnlijke rug en was niet in staat om te koersen. Met Ruud Pools kreeg Neeroson een waardige vervanger, maar winnen was er niet meer bij. Na een tweede plaats in Beverwijk, waar Viva’s Limburgia tijdens de finale optimaal gebruik maakte van het voordraaien bij de start, overschreed Neeroson de volgende winsomgrens. Voortaan was hij aangewezen op een leerlingpikeur.

Afkeer

Het karwei werd er daarmee niet gemakkelijker op. De bliksemsnelle vos begon een afkeer te ontwikkelen voor het rechtsom draaien bij de start en verloor daardoor telkens kostbare meters op weg naar de finish. Dat hij toch zijn prijzengeld bij elkaar bleef harken, tekent zijn klasse. In 2010 was hij nog dicht bij de zege in Warmond en werd hij derde in Santpoort. In 2011 kreeg hij in Wognum een gedroomde loting, maar was Le Dream tijdens de eindstrijd te sterk. Het was één van zijn laatste wapenfeiten. In ’t Zand, toen al was aangekondigd dat het zijn laatste kortebaan ging worden, liet hij voor een laatste keer zien wat hij waard is. Sven Schraal, Neeroson’s pikeur tijdens zijn laatste start, was na afloop vol bewondering. “Het leek wel of hij wist dat dit zijn laatste keer was. Hij gaf alles wat hij in zich had.” Met een zwaarbevochten vierde plaats nam Neeroson na 79 starts met opgeheven hoofd afscheid van de kortebaansport.

NB. Hoe eerlijk en hoe betrouwbaar is deze lijst? Met behulp van artikelen uit Draf&Rensport (toen nog ‘Paardesport, In Ren en Draf’ geheten), gegevens van de website van de NDR en ons eigen archief zijn we aan het rekenen geslagen. Verschillende zaken spelen mee in deze rangschikking. Guldens moeten worden omgerekend in Euro’s, de komst van leerlingpikeurs, ontheffing voor vierjarige deelnemers, het opschuiven van de winsomgrenzen en ga zo nog maar even door. Al met al geeft deze lijst een goed beeld van zeventien jaar kortebaanplezier!

Foto: www.supersprinters.nl