17 mei 2013 12:53

Het archief van Kortebaandraverijen.nl is volledig van 1995 tot en met nu. In deze jaren zagen wij honderden verschillende paarden door de Nederlandse straten sprinten. Maar welke van deze paarden wonnen het meeste prijzengeld? De afgelopen weken schotelden wij u de nummers 60 t/m 3 voor. In deel 15 aandacht voor de nummer 2 van deze lijst: Mister Diamond, goed voor 41.407 euro en twaalf overwinningen.

Halverwege het kortebaanseizoen van 1999 kwam Mister Diamond via Jos Oorthuijsen bij Willem van Schaik terecht. De kortebaanliefhebber pur sang bleek een gigant te hebben gekocht. Na een derde plaats in Hoorn volgde een ongekende zegetocht door de Nederlandse straten. De Diamond Way-nazaat won, met Huib van den Heuvel op de sulky, in Heemskerk en de zeer lucratieve koers in Purmerend. Omdat de kortebaan over de Nieuwstraat op 9 september 1999 plaatsvond (9-9-‘99), was de eerste prijs maar liefst 9.999 gulden (omgerekend 4.537 euro), een ongekend hoog bedrag op de kortebaan. De bliksemsnelle ruin sloot het seizoen af met overwinningen in Lisse en vanaf de basisafstand in ’t Zand. Het leverde hem de prestigieuze titel ‘Kortebaanpaard 1999’ op, terwijl Mister Diamond slechts een kleine twee maanden op de kortebaan actief was geweest.

Een jaar later kwam Mister Diamond in de problemen. Zoals het vele andere kortebaners was vergaan, had ook de pupil van Willem van Schaik moeite om vanaf 280 of 305 meter te winnen. Tijdens een seizoen dat werd gedomineerd door de vierjarigen Apache en Gail Devers was vijf of tien meter geven in het startvak duidelijk teveel voor de dan vijfjarige ruin. Een tweede plaats in Hoogkarspel en een derde plaats in Hoorn was de schamele oogst.

Comeback

Het kortebaanseizoen van 2001 bleek echter het jaar van de comeback. Nadat Harry Pools Mister Diamond naar verschillende ereplaatsen en een volgende starthandicap stuurde, verhuisde de ruin naar de kampioenenstal van Hugo Langeweg. Daar begon hij aan zijn tweede jeugd. Met Lindsey Pegram, dan nog leerlingpikeur, op de sulky vloog hij van het ene naar het andere succes. De combinatie won achtereenvolgens in Beverwijk, Noordwijk en Heemskerk. De zege op de Marquettelaan was helaas Pegram’s vijfde op de kortebaan, waardoor ze opeens leerling af was.

Haar opvolger stond echter al te trappelen: Robin Bakker. In Purmerend werd de Derbywinnaar van vorig jaar voor het eerst voor de leeuwen gegooid. Bakker weerde zich echter kranig met een tweede plaats tijdens zijn debuut op de kortebaan. Vier dagen later in Medemblik wist de kersverse combinatie zelfs al te winnen. Bakker was direct verknocht aan de kortebaan. “Een heerlijk paard om het kortebanen mee te leren. Hij lijkt niet moe te worden. Tussen de ritten door is hij ongelooflijk relaxed en rijd je met losse teugeltjes naar de start. Maar als eenmaal de start valt, vliegt-ie. Ja, ik vind dat kortebanen best wel leuk eigenlijk.” Ook de laatste kortebaan van het seizoen in ’t Zand (foto) werd een prooi voor Mister Diamond, die daarmee opnieuw en met een straatlengte voorsprong de beste kortebaner van het jaar werd.

Rustig

In 2002 bleek het voor Mister Diamond onmogelijk om het hoge niveau van een jaar eerder vast te houden. Pas in Warmond won de ruin, inmiddels door Willem van Schaik overgedaan aan Henk Lammers, zijn eerste kortebaan van het seizoen. Omdat Robin Bakker elders verplichtingen had, nam Debbie van Gent voor het eerst plaats achter de klasbak. Een jaar eerder won Van Gent met Ido Baldwin ook al in Warmond. “Vorig jaar was de overwinning met Ido Baldwin mijn eerste op de kortebaan en daarom ook de mooiste, maar de zege vandaag was ook fantastisch. Ido is een wat drukker paard, Mister Diamond is rustig, makkelijk en relaxed.” Ook op de grasbaan in Stompwijk was het duo Mister Diamond-Debbie van Gent de sterkste. Het betekende de vijfde kortebaanzege voor Van Gent, dus ook zij moest noodgedwongen haar plek afstaan. Nu was het de beurt aan Wouter de Reus, die het met tweede plaatsen in Hoorn en Purmerend zeker niet slecht deed.

Tijdens de winterperiode legde Mister Diamond zich toe op de 1100 meter koersen in Alkmaar en Wolvega en deed dat niet onverdienstelijk. In Amsterdam-Noord boekte hij met Krista Timmer op de sulky zijn twaalfde kortebaanzege. Dit tot grote vreugde van zijn eigenaar Henk Lammers. “Met kanonnen als Raindance Way, Millions Ahead en Lino Hawai aan de start reken je hier niet op.” Lammers trainde de ruin inmiddels zelf, geassisteerd door zijn zonen Marco en William, thuis in Westzaan. Ook zij prezen het rustige karakter van de kampioen. “Een hondje, een heerlijk beestje om mee te werken.”

Helaas bleek de zege op het Buikslotermeerplein zijn laatste. In Stompwijk haalde hij nog eenmaal een kortebaanfinale, die verloren ging tegen een ontketende Manhattan South. Ook in 2004 nam Mister Diamond aan verschillende kortebanen deel, maar meer dan een vierde plaats in Zandvoort leverde dat niet op. Na dat jaar nam Mister Diamond met stille trom afscheid van de drafsport.

NB. Hoe eerlijk en hoe betrouwbaar is deze lijst? Met behulp van artikelen uit Draf&Rensport (toen nog ‘Paardesport, In Ren en Draf’ geheten), gegevens van de website van de NDR en ons eigen archief zijn we aan het rekenen geslagen. Verschillende zaken spelen mee in deze rangschikking. Guldens moeten worden omgerekend in euro’s, de komst van leerlingpikeurs, ontheffing voor vierjarige deelnemers, het opschuiven van de winsomgrenzen en ga zo nog maar even door. Al met al geeft deze lijst een goed beeld van zeventien jaar kortebaanplezier!

Foto: Archief Draf & Rensport