7 juni 2013 12:26

Het archief van Kortebaandraverijen.nl is volledig van 1995 tot en met nu. In deze jaren zagen wij honderden verschillende paarden door de Nederlandse straten sprinten. Maar welke van deze paarden wonnen het meeste prijzengeld? De afgelopen weken schotelden wij u de nummers 60 t/m 2 voor. In deel 16 (slot) aandacht voor de meeste verdienende kortebaner sinds 1995 en misschien wel de beste allertijden: Mr.Postman, goed voor  50.585 euro en veertien overwinningen.

Jacques Geluk was de man achter het succes van wellicht de snelste kortebaner ooit. Na het kortebaanseizoen van 2000, waarin Mr.Postman uit kwam voor de stal van Andries van der Blonk,  kwam de beresterke hengst bij de trainer uit Alkmaar op stal. “Toen ik eens tegen hem moest rijden, ontdekte ik zijn enorme potentie. Hij vloog het startvak uit. Ik was er dan ook van overtuigd dat ik dat paard moest hebben. Toen ik hem eenmaal had gekocht, was niet iedereen positief. Het was een longbloeder en bovendien zou Andries hem altijd met losse lijnen hebben moeten rijden.”

Ondanks de negatieve reacties ging Geluk, op geheel eigen wijze, met Mr.Postman aan de slag. “Er werd mij afgeraden om hem mee te nemen naar het strand. Dus ja, ik naar het strand natuurlijk. Ik wilde wel eens zien wat zijn probleem was. In Castricum merkte ik het gelijk. Hij vond het helemaal niets. Binnen de kortste keren stond hij weer op de veewagen. Ik ben direct doorgereden naar Wijk aan Zee. Daar had hij een pier om naar toe te rijden. Dat werkte perfect. Ik heb steeds korte ritjes naar de pier gereden. Op een gegeven moment stopte hij vanzelf. Vanaf dat moment is het een ander paard geworden. Ik merkte op de baan dat het rijden van de ritjes naar de pier begon te werken. Hij wist altijd waar de finish was.”

Plat op de kar

Als vijfjarige kwam Mr.Postman in 1998 voor veel geld vanuit Zweden in handen van Henk Schavemaker en Thomas Koperberg. Zij stalden hem bij Hugo Langeweg, maar erg succesvol op de langebaan was hij niet. Voor het kortebaanseizoen van 2000 verhuisde Mr.Postman naar Andries van der Blonk, die met de hengst won in Hoogkarspel en (bijgeloot) in Warmond. In een artikel van Draf&Rensport-redacteur Paul de Vlieger keek Van der Blonk nog één keer terug. “Toen hij echt helemaal niets meer kon, kreeg ik hem in training. Het kortebanen moest hij nog leren. Ik weet nog dat ik de eerste keren plat op de kar lag en hij steeds rennend het startvak uitging.”

Na twee overwinningen en vier verloren finales kreeg Mr.Postman te maken met een starthandicap. Het was voor Henk Schavemaker, op dat moment alleen eigenaar van de Zweed, reden om hem te verkopen. Een besluit waar ook Van der Blonk zich in kon vinden. “Hij leek wel zo’n beetje aan zijn winsom te zitten. Om hem nou de hele winter over te houden, langebanen kon hij immers niet meer, zag de eigenaar niet zitten. Dat hij er vervolgens nog twaalf zou gaan winnen, daar had ik ook niet op gerekend.”

Tijdens zijn eerste seizoen bij Jacques Geluk had Mr.Postman even tijd nodig om op stoom te komen. Na een verloren finale in Stompwijk volgde een dikke week later een overwinning in Santpoort, opnieuw een tweede plaats in Beverwijk en zijn vierde kortebaanzege in Lisse. Achter de dat seizoen ongenaakbare Mister Diamond finishte Mr.Postman als tweede in het klassement ‘Kortebaanpaard 2001’. De mooiste jaren uit de loopbaan van de trots van eigenaar Koos Minck moesten toen nog komen

Aanvangssnelheid

Na zeges in Assendelft, IJmuiden (tijdens de finale gereden door Ruud Pools) en Voorschoten slechtte Mr.Postman halverwege 2002 de volgende winsombarrière en werden leerlingpikeurs noodzakelijk. De eens zo onstuimige Zweed bleek echter prima met de onervaren kortebaanpikeurs overweg te kunnen. Jacques Geluk zag het met genoegen aan. “Ik raadde ze aan om bij de start twee meter verder door te rijden, want zijn aanvangssnelheid was ongelooflijk. Hij was sneller dan je verwachtte.” Robin Bakker, die later nog kortebanen voor de trainer zou winnen met Randy Boszorg, Super Can Read en Tantiffy Oostland, won met Mr.Postman in Hoorn, terwijl Krista Timmer op haar verjaardag een ereronde in Heemskerk mocht maken met het kortebaankanon. Na opnieuw een tweede plaats, tegen veertien kortebaanoverwinningen staan in totaal dertien verloren finales. In Lisse werd Mr.Postman gekroond tot de beste kortebaner van 2002, een titel die hij een jaar later weer veroverde.

Met Paulien Smit reikte Mr.Postman in 2003 tot ongekende hoogten. De combinatie won in IJmuiden, Beverwijk en Medemblik. Helaas botsten tijdens die jaargang in Voorschoten verschillende belangen met elkaar. Mr.Postman mocht volgens velen de finale niet winnen van stalgenoot Olga Laukko. Smit werd na afloop van het seizoen zwaar gestraft en leverde zelfs haar rijdersbrevet in. Geluk ontkent bedrog tot op de dag van vandaag. Het betekende echter een smet op de verder glanzende loopbaan van de hengst.

Na de kortebaan in Medemblik volgde opnieuw een starthandicap en kwam Mr.Postman op maar liefst vijftien meter te staan. Zelf met een leerlingpikeur op de sulky moest hij vanaf 285 of 310 meter startten. Zowel Minck als Geluk hoopten dat de reglementen voor het seizoen van 2004 werden aangepast. “Wat mij betreft wordt het maximum aantal extra meters op tien gesteld, hoeveel je verder ook wint”, hoopte Geluk tijdens de winter van 2003. “Het is toch doodzonde als de kortebaan zo’n smaakmaker kwijtraakt? Er zijn verenigingen die vooraf bellen: Jacques, je komt toch wel met Mr.Postman naar de koers? Zij adverteren ermee. En terecht, want voor zo’n paard komen de mensen graag kijken.”

Laatste maanden

Geluk kreeg toen echter niet zijn zin en Mr.Postman vervolgde in 2004 zijn loopbaan met een bijna onmogelijke handicap. In Bennebroek presteerde hij echter het onwaarschijnlijke: hij won ‘gewoon’ weer! Geholpen door het bijloten rekende hij, inmiddels met Marco Valentijn op de sulky, tijdens de finale af met Nandoe Enzelens, de nummer drie uit deze lijst van grootverdieners. Het was zijn veertiende en achteraf laatste zege. In 2005 haalde Mr.Postman nog tweemaal een finaleplaats, maar het einde van zijn carrière kwam langzaam maar zeker in zicht. “Hij werd het zat”, kijkt Geluk terug op die laatste maanden. “Hij ging met steeds meer tegenzin naar het startvak en maakte ook gemakkelijker een galoppade. Het was mooi geweest.”

Tijdens de kortebaan van Lisse in 2005 nam Mr.Postman, inmiddels door de bezoekers van de website Nakoersen uitgeroepen tot de ‘kortebaner van de eeuw’, op een grootse manier afscheid van de kortebaansport. Hij vervolgde zijn loopbaan als dekhengst. Slechts enkele nakomelingen, zoals Agnes VB en Yann the Mailman, namen sporadisch en zonder succes deel aan een kortebaan. Helaas werd Mr.Postman ernstig ziek en stierf een vroegtijdige dood.

NB. Hoe eerlijk en hoe betrouwbaar is deze lijst? Met behulp van artikelen uit Draf&Rensport (toen nog ‘Paardesport, In Ren en Draf’ geheten), gegevens van de website van de NDR en ons eigen archief zijn we aan het rekenen geslagen. Verschillende zaken spelen mee in deze rangschikking. Guldens moeten worden omgerekend in euro’s, de komst van leerlingpikeurs, ontheffing voor vierjarige deelnemers, het opschuiven van de winsomgrenzen en ga zo nog maar even door. Al met al geeft deze lijst een goed beeld van zeventien jaar kortebaanplezier!

Foto: Archief NDR