18 maart 2013 13:37

Trouwe kortebaanbezoeker Fan van Jan schrijft al vanaf de eerste editie van het Kortebaanjaarboek een column. Vanaf dit seizoen levert de supporter van de legendarische kortebaanpikeur en –trainer Jan Wagenaar ook maandelijks een bijdrage voor Kortebaandraverijen.nl. Met een kritische blik, maar met alle liefde voor de sport snijdt onze columnist elke editie een actueel onderwerp aan. Vandaag (9): ‘Moet het roer om?’.

Bij mij in de familie word ik tijdens een verjaardag of een andere gezellige bijeenkomst, nog al eens meewarig aangekeken wanneer ik begin over de kortebaansport. “Dat is toch met paarden waarop je kan gokken?” Is zo’n beetje de reactie van vooral vrienden en kennissen. Broers, zussen en hun partners reageren al nauwelijks meer. Met hen heb ik het er al zo vaak over gehad, zij zijn inmiddels immuun geworden van dat gepraat over de kortebaan.

Het gaat mij om de reactie van de vrienden en kennissen. Het is mij nog nooit gebeurd dat ze direct geïnteresseerd vragen hoe dat toch gaat met die paarden en waarom ik het zo leuk vind. Nee, altijd die opmerkingen over het gokken. Het woord gokken is voor hen blijkbaar zo beladen, dat je ze ziet denken: hij ook al? Gelukkig heb ik zoveel passie voor de kortebaansport dat, wanneer zij mij de tijd geven, ik die passie op hen wel kan overbrengen. Dat is wat anders dan dat ik ze kan overhalen om een keer met mij mee te gaan naar een kortebaan. Ik dring ook nooit aan. Die ene keer dat ik dat wel deed, heb ik altijd onthouden, omdat ik daar nogal spijt van kreeg. Voordat de kortebaan goed en wel was begonnen (ik ben altijd ruim op tijd aanwezig) was mijn vriend het al zat en vroeg hoe lang het nog duurde. Ik zeg u, dan duurt het nog lang, voordat het tijd is voor de beslissende omloop.

Hot item

Een paar weken geleden was het gokken ineens een hot item. Interpol, UEFA en andere met sport gerelateerde instanties waren er zeker van dat het voetbal ook in Nederland wordt vergiftigd door het gokken op voetbalwedstrijden. De KNVB liet direct blijken van niets te weten en hoopte stilletjes dat de bui snel zou overtrekken. Gelukkig gebeurt er in de wereld van alles, dus die bede werd verhoord. De aandacht voor bovengenoemd fenomeen was snel verdwenen. Het enige wat is blijven hangen: gokken is slecht en wordt beheerst door criminelen. Voor de PR van de draf- en rensport een fatale conclusie. In deze sport is iedereen immers nog steeds overtuigd dat men niet zonder kan en dat het wedden of gokken op de paarden juist de kurk is waarop de sport drijft.

Ik ben daar al lang niet meer van overtuigd. Sterker, ik denk dat het wedden of gokken, in deze tijd, de sport meer kwaad doet dan goed. Natuurlijk, ook ik ben van mening dat het wedden op de kortebaan de spanning verhoogt en voor veel mensen onmisbaar. Maar hoeveel mensen komen juist niet, omdat er gewed of gegokt wordt? Ik laat Frankrijk, Engeland en nog een paar andere landen, waar het gokken tot een cult is verheven en waar astronomische bedragen omgaan, buiten beschouwing. Maar wat draagt in Nederland de wedomzet bij, om de kosten van een drafevenement te betalen? Ik ben geen insider maar ik heb wel eens gehoord dat dit bij een kortebaan een kleine 20 procent is. Dit betekent bij een omzet van 25.000 euro 5.000 euro. Geen gering bedrag, maar bij een totale organisatie van 30.000 euro, niet meer dan 16 procent!

Imago

Het gaat mij om het imago. Hoeveel schade berokkent dat gokken de kortebaan als evenement? Hoeveel geld moet er aan PR worden uitgegeven om deze schade teniet te doen? Of is het dweilen met de kraan open? Ik ben bang dat het laatste het geval is. Nederland koopt graag een lot. Zie de bekende loterijen op televisie, maar is huiverig voor een gokje.

Wanneer wij onze sport groter willen maken, moeten wij hier rekening mee houden. Wij moeten anders gaan denken en organiseren. De sport moet meer met hoofdletters worden geschreven met daarbij het creëren van vedetten. De kortebaansport heeft ze in ruime mate. Paarden waarvoor de mensen graag naar de baan komen. Ik wil ze niet noemen omdat ik er dan ongetwijfeld een aantal vergeet, maar u kent ze ook. Nu is het nog zo dat wij die vedetten straffen met meters meer! En wel zodanig dat zij er de brui aan geven. Gooien wij daarmee onze eigen glazen in?

Nog een week of zes en dan komen wij elkaar weer langs de baan tegen. Meer dan 30 kortebanen staan ons te wachten. Tijd genoeg om het er met u over te hebben.

Fan van Jan