13 juni 2014 11:59

Trouwe kortebaanbezoeker Fan van Jan schrijft al vanaf de eerste editie van het Kortebaanjaarboek een column. Tegenwoordig levert de supporter van de legendarische kortebaanpikeur en –trainer Jan Wagenaar ook maandelijks een bijdrage voor Kortebaandraverijen.nl. Met een kritische blik, maar met alle liefde voor de sport snijdt onze columnist elke editie een actueel onderwerp aan. Vandaag (22): Timmy H kon rust goed gebruiken.

Het kortebaanseizoen van 2014 komt maar moeizaam op gang. Hadden wij er, op dit tijdstip, in vorige seizoenen al zes kortebanen opzitten, nu staat de teller pas op drie. Animo is er genoeg! Het publiek komt in grote getalen en het aanbod van paarden die aan een kortebaan mee willen doen is ongekend. Wat te denken van 38 uitlotingen voor de kortebaan van Venhuizen? Nu zijn die aanmeldingen wel geflatteerd. Wanneer je net als vorig jaar een paard alleen mag inschrijven met pikeur zouden de cijfers heel anders komen te liggen. Maar de kortebaansport mag het aanbod koesteren en trots in de analen opnemen. Het zegt iets over de groeiende populariteit van de kortebaan en u weet: cijfers liegen nooit!

Haren en snaren

Wat mij ook bevalt, is de manier waarop de sport wordt bedreven. Er wordt gestreden op ‘haren en snaren’. De vonken vliegen er vanaf. De deelnemers staan duidelijk op scherp, de onderlinge strijd om te winnen met de daarbij behorende prijzen én eer is groot. Het belooft dan ook een geweldig seizoen te worden. Ook de organisaties doen er alles aan. Natuurlijk, de één meer dan de ander, maar ook hier is duidelijk zichtbaar dat de wil er is, om het elk jaar beter te doen. En beter doen betekent in vele gevallen dat de kosten voor de organisatie ook steeds hoger worden. Dat al die verenigingen/stichtingen het steeds maar weer lukt om het allemaal voor elkaar te krijgen is een groot compliment waard.

Organiseren betekent ook verantwoordelijk zijn. En dat betekent dan weer dat er, indien nodig, beslissingen moeten worden genomen. Dit begint al ruim voor het seizoen, door allerlei commissies die reglementen wijzigen of in stand houden. Participerend op de steeds veranderende omstandigheden zijn ook dit jaar weer regels aangepast. De commissies zijn ervaren en weten hoe het was en is. Maar regeren is vooral vooruitzien en dat maakt het moeilijk om de juiste beslissingen te nemen. Wie had, bijvoorbeeld, die massale inschrijvingen voorzien? Het moet overigens nog maar blijken of dit het hele seizoen vol te houden is. Wanneer je het echt goed wil doen, zou je in de toekomst moeten kunnen kijken. Maar wanneer, na discussie, de regels zijn aangenomen en vastgesteld, dient men zich daar aan te houden. Punt!

Rust

Een kortebaan verloopt volgens een vertrouwd procedé. Na de eerste omloop de tweede en zo verder. De ritten volgen elkaar op en wanneer er een derde rit nodig is, volgt deze direct na de tweede rit. Alleen, wanneer er wordt gestreden om drie of vier of een en twee wordt van deze procedure afgeweken. Om de spanning op te voeren én om de paarden die toch al een hele middag hebben gestreden, enige rust te gunnen wordt er in de finales om en om gereden. Dus eerst een rit tussen drie en vier en daarna een rit tussen een en twee. En dan weer drie en vier. Dat is een vastgestelde procedure en daar kan dus niet van worden afgeweken!

Wat gebeurde er in Venhuizen? De kortebaan start onder geweldige omstandigheden. Prachtig weer, ongekend veel toeschouwers en een prachtig deelnemersveld. Kortom, het kon niet mooier. Ondanks de goede weersvoorspellingen betrok de lucht. Niet in die mate zoals een dag tevoren, in Limburg tijdens Pinkpop, maar toch zodanig, dat men kon zien dat het ‘droog houden’ een utopie zou zijn. Rond 4 uur ging het dan ook regenen. Niet hard, maar een regenjasje of paraplu was wenselijk. Daarbij bleef het. Diegenen die naar de lucht keken, konden zien dat het eerder minder dan erger zou gaan worden.

Ik weet niet waarom, heb het niet nagevraagd en kan dus alleen maar vermoeden dat het weer er iets mee te maken had, maar tijdens de vierde omloop werd plots omgeroepen dat ‘op verzoek van de organisatie’ de kortebaan zou worden bespoedigd. Niet veel later kwam de mededeling dat, om die bespoediging gestand te doen, de finales niet om en om zouden worden gereden maar eerst drie en vier en daarna een en twee. Ook deze beslissing was op verzoek van de organisatie. Onvoorstelbaar! Stelt u zich dit eens voor bij een voetbalwedstrijd. Het bestuur van PSV  geeft aan het scheidsrechters kwartet door, dat zij de eventuele extra tijd moeten inkorten omdat het regent en men bang is dat het nog harder gaat regenen! Dit kan toch niet?!

Deze beslissing had als direct gevolg dat er geen rust was voor de paarden tussen de finaleritten! In de verslagen lees ik dat Timmy H, na de eerste gewonnen finalerit ‘leeg’ was. Hij had immers nogal wat moeten doen die middag. Wat had een pauze hem goed uitgekomen! Het is waarschijnlijk dat het verzoek van de organisatie om de kortebaan te bespoedigen invloed heeft gehad op de uitslag en ik acht het dienstdoende comité daarvoor verantwoordelijk. Een jammerlijke zaak!

Ik geef iedereen graag een kans op revanche tijdens de komende kortebanen.

Fan van Jan