28 april 2014 22:23

Arent Modderman is zaterdag overleden. De keurmeester op de kortebaan is 74 jaar geworden.

De kortebaan, een sport van tradities.
Modderman was traditie!
Vele jaren stond hij daar.
Als een rots midden op de baan.
Zijn oordeel was bindend.
Als hij al een fout maakte,
werd dat door een ieder geaccepteerd.
Hij was de integriteit zelf.
Wist dat hij ziek was, hij accepteerde.
Een traditie is vergaan.
De kortebaan zal hem missen!

Modderman was van oorsprong een liefhebber van de rensport. “Ik ben zelfs nog amateurrijder geweest. Maar ja, met mijn 1,85 meter kwam ik natuurlijk niet ver”, zei hij in de Kortebaanspecial van Draf & Rensport in 2012.

Bij het horderennen op Duindigt was hij succesvoller. Toen dit stopte in Nederland, ging hij als jurylid van de rensport verder. De stap naar de drafsport was vervolgens klein. Eerst was hij jurylid bij de langebaan waarna hij ook keurmeester werd bij de kortebaan. Het sprintwerk vond hij prachtig. “Op de langebaan ben je afgezonderd van het publiek, en de paarden. Op de kortebaan sta je er middenin. Ik vind dat prachtig. Ook met de rijders heb je goed contact. Op Duindigt spreek ik ze alleen wanneer ik ze naar de rechterstoel heb geroepen. En dat is meestal niet zo gezellig, haha.”

Beslissingen

Modderman maakte zich niet druk wanneer er kritiek was op een beslissing die hij had genomen. “Wanneer een pikeur of trainer het niet eens is met een beslissing van mij, ga ik nooit op de baan de discussie aan. Ik wil niet dat een woordenwisseling in het heetst van de strijd escaleert. Ik verwijs hem altijd door naar de prijsuitreiking. Daar wordt alles uitgesproken en altijd op een goede manier. Natuurlijk hoor ik ook de kritiek vanuit het publiek. Maar je moet je daarvoor afsluiten. Tussen de omlopen door is er de kans om met zo iemand te praten. Niet dat ik de discussie aanga. Nee hoor, ik maak gewoon gezellig een praatje. Op die manier kweek je wederzijds begrip.”

De zoon van Daan Modderman, die veel heeft betekend voor met name de rensport in Nederland, hoefde zich ‘slechts’ bij de helft van de kortebanen te melden. Alleen kijken, deed hij zelden. “Niet dat ik dat niet leuk vind, maar ik heb thuis zat te doen. Ik heb een oude boswachterswoning met twee hectare grond en wat schapen en twee volbloeds. Daar gaat veel tijd in zitten. Bovendien maak ik nog zo’n vijf à zes dagen een ritje op mijn paarden. Heerlijk vind ik dat.”

Hij had graag nog lang doorgegaan op de kortebaan, maar besefte dat zijn gezondheid dat wel toe moest laten. “Ik heb tegen mijn collega’s gezegd dat ze eerlijk tegen mij moeten zijn. Wanneer ze vinden dat ik minder functioneer, moeten zij dat aangeven. Tot op de dag van vandaag heb ik niets gehoord. Voorlopig kan ik dus nog even vooruit.”